Mining in Paradise
Mining in Paradise
Met de Mining in Paradise-campagne steunden CATAPA de boeren- en milieuorganisaties van vier provincies in Noord-Peru, die geen mijnbouw willen toelaten in hun streek. Omdat mijnbouwbedrijven mensenrechten schenden, lokale ontwikkelingsplannen doorkruisen en de meest biodiverse streek op Aarde, de tropische Andes, onherstelbare milieuschade dreigen toe te brengen. Hieronder vind je een uitgebreide lijst van de verwezenlijkingen van onze campagne.
CATAPA en haar partnerorganisaties wilden met deze campagne:
- Tegemoetkomen aan de vraag naar informatie over mijnbouw in lokale boerengemeenschappen en hen ondersteunen in het opzetten van gezamenlijke acties,
- Het thema van no-go zones op de agenda van de regionale en nationale Peruaanse politiek krijgen,
- Burgers in België en andere Europese landen sensibiliseren over de mijnbouwproblematiek in Noord-Peru,
- Internationale solidariteit stimuleren met de boerenbevolking van Noord-Peru.
Mede dankzij de hulp van de vele vrijwilligers en ondertekenaars van de petitie is onze campagne grotendeels geslaagd.
De campagne in Peru
Op regionaal niveau, in Noord-Peru
– Het Frente, met ondersteuning van Red Muqui en CATAPA, gaf een tiental informatieve en participatieve workshops in verschillende dorpen over mijnbouw, globalisering en mensenrechten. In totaal namen meer dan 500 boeren deel aan deze workshops- waaronder heel wat jongeren. Ongeveer 70% van de bevolking in de overwegend rurale streek is arm en heeft weinig tot geen toegang tot onderwijs, noch informatie over mijnbouw.
– Boerenorganisaties uit de vier provincies formuleerden samen, doorheen de verschillende workshops, de gezamenlijke verklaring ‘Zonas libres de minería’ (of: ‘No-go zones for mining’), waarin ze argumenteren waarom ze geen mijnbouw willen in hun streek. Hun belangrijkste eisen zijn: een ruimtelijk ordeningsproces met inspraak van de lokale bevolking en respect voor het leefmilieu, investeringen in de lokale ontwikkelingsalternatieven (landbouw en ecotoerisme) en de goedkeuring van een wettelijk mechanisme voor de raadpleging van inheemse volkeren.
– Op 16 september, de derde verjaardag van een referendum waaruit bleek dat 97% van de lokale bevolking liever geen mijnbouw wil in de streek, werden publieke evenementen georganiseerd in de provincies Ayabaca en Huancabamba. Op die evenementen werden de verklaring publiek gemaakt en de campagnevideo’s vertoond. Honderden mensen waren hierop aanwezig.
– Dankzij een persconferentie kreeg de campagne de aandacht van verschillende lokale kranten en radio’s. Ook werd de verklaring gepubliceerd in El Tiempo de Piura, één van de meest gelezen kranten in de streek.
– De kandidaat-burgemeesters voor de lokale verkiezingen van 3 oktober, in de vier Noord-Peruaanse provincies, spraken zich uit over de verklaring, tijdens publieke debatten voorafgaand aan de verkiezingen. Verschillende van hen ondertekenden een ‘ethisch pact’, waarin ze beloofden de eisen van de verklaring respecteren. De sociale organisaties zullen hen aan dat pact houden.
– Ook de twee nieuwe regionale gouverneurs van de streek beloofden in de media openlijk dat ze werk zouden maken van no-go zones voor mijnbouw. De nieuwe regionale gouverneur van Piura sloot trouwens een persoonlijke overeenkomst af met de boerenorganisaties, waarin hij belooft om geen mijnbouw toe te laten in de páramos en nevelwouden van de Andes, en de boerenorganisaties erkent als ‘beschermers van de páramos’.
– Op 2 december 2010, 1 jaar na de dood van twee boerenleiders omwille van het mijnbouwconflict, sloten we de lokale campagne af met een evenement in de boerengemeenschap Segunda y Cajas. Hierop werd de dood van de twee leiders herdacht en informatie verspreid over de campagne in Lima en Europa. Ook op dit evenement waren honderden mensen aanwezig.
Op nationaal niveau, in Lima
– Er werd heel wat genetwerkt met ngo’s en sociale bewegingen, om de steun van het nationale en internationale middenveld voor de campagne te vergroten. Verschillende internationale ngo’s, zoals Oxfam America en Friends of the Earth US, schaarden zich mee achter de campagne.
– Het productiehuis Guarango, dat eerder al documentaires over de mijnbouwproblematiek in Peru draaide, blikte i.s.m. CATAPA twee sensibiliserende campagnevideo’s in. Deze werd zowel vertoond op een tiental infomomenten in de hoofdstad, als in Noord-Peru en Europa.
– Met ondersteuning van CATAPA en een parlementslid uit Noord-Peru, organiseerden onze partnerorganisaties Fedepaz en Cooperacción een nationaal forum in het Peruaanse Parlement over het campagnethema no-go zones for mining. Op dit forum gaven verschillende experts een lezing, kwamen vertegenwoordigers van lokale boerenbewegingen aan het woord en was er ruimte voor debat. Het forum haalde verschillende nationale kranten.
– We publiceerden vier (digitale) informatieve bulletins, waarin telkens een bepaald campagnethema centraal stond. Deze bulletins werden door de campagnepartners verspreid naar het bredere publiek. Op het slotevenement van de campagne in Noord-Peru kregen de aanwezigen een samenvattend bulletin van de campagne, met o.a. foto’s van de verschillende activiteiten.
– Samen met onze nationale partners en Friends of the Earth US stuurden we een kritische brief naar de aandeelhouders van Zijin, het Chinese mijnbouwbedrijf dat de hoofdaandeelhouder is van het Río Blanco-mijnbouwproject in Noord-Peru. Deze brief haalde The South China Morning Post, een belangrijke Chinese zakenkrant.
De campagne in Europa
– Op 16 september werd de website mininginparadise.org gelanceerd in 6 talen, met o.a. de verschillende campagnevideo’s en een online petitie om de verklaring ‘Zonas libres de minería’ te ondersteunen.
– Op uitnodiging van CATAPA werd een Europese lezingenreeks met Peruaanse gasten georganiseerd. Onder de Peruaanse gasten bevonden zich onder meer José De Echave, econoom en mede-oprichter van CooperAcción, en de Noord-Peruaanse bioloog Fidel Torres. Verder waren er ook getuigen uit gemeenschappen die direct getroffen worden door de mijnbouw, zoals Josefina Aponte, boerenleidster uit Huancabamaba en Magdiel Carrión, voozitter van de boerenbeweging FEPROCCA uit Ayabaca. Er waren lezingen met Peruaanse sprekers in Groot-Brittannië, België, Nederland, Duitsland, Frankrijk, Spanje en Italië, om de argumenten voor no-go zones for mining uiteen te zetten. Er waren talrijke lezingen en conferenties aan Vlaamse en Waalse hogescholen en universiteiten, met in totaal honderden aanwezigen.
– Het hoogtepunt van deze tour was een internationale conferentie in Brussel. Een honderdtal aanwezigen woonden die bij. De conferentie leverde ook een uitgebreid artikel in De Morgen op over de campagne.
– We schreven een bondig onderzoeksdossier, de wetenschappelijke en juridische fundering van de campagne.
– In samenwerking met fotograaf Danny Veys werkten we de fototentoonstelling Mining in Paradise? uit, die de realiteit van Noord-Peru en de impact van grootschalige mijnbouw elders in het land in beeld brengt. Deze tentoonstelling was gedurende enkele maanden te bezichtigen in Brussel.
– De e-petitie werd ondertekend door ongeveer 3000 mensen uit 75 verschillende landen en 140 verschillende grote en kleinere organisaties.
– We verkochten (en verkopen nog steeds) de heerlijke CATAPA-koffie Café por el Paraíso, i.s.m. Oxfam Wereldwinkels en Cepicafé- een koffiecoöperatief uit Noord-Peru.