De Internationale Conferentie over Mijnbouw in Antigua werd afgesloten met de Verklaring van Antigua, waarin het internationale middenveld waarschuwt voor de enorme gevolgen van grootschalige mijnbouw. Daarnaast stelden ze 5 uitdagingen voor om de mijnbouwproblematiek het hoofd te bieden. We roepen iedereen op om de Verklaring te ondertekenen.
Teken de Verkaring op http://conferenciamineria.wordpress.com
Internationale Conferentie over Mijnbouw
VERKLARING VAN ANTIGUA GUATEMALA – 05/08/09
Wij, de verschillende instellingen, sociale basisbewegingen en sociale leiders uit Guatemala, Peru, Bolivia, Honduras, België, Verenigde Staten, Spanje, Mexico, Ecuador, Chili, Nederland, Italië, Canada, Zweden, El Salvador, Argentinië en Frankrijk, deelnemers aan de INTERNATIONALE CONFERENTIE OVER MIJNBOUW in het kader van het Internationaal Seminarie El Dorado II, zijn van 3 t.e.m. 5 augustus 2009 samengekomen in Antigua (Guatemala) om ervaringen en kennis uit te wisselen over de mijnbouwproblematiek in Latijns-Amerika.
De nieuwe exploitatiefase van natuurlijke hulpbronnen en grondstoffen is een gevolg van de wereldwijde crisis, die veroorzaakt is door de kapitalistische logica van meer, meer en meer. Deze logica promoot het consumentisme en de immer groeiende vraag naar niet-hernieuwbare energiebronnen, die stilaan uitgeput raken. Daardoor blijven de zogenaamde ‘ontwikkelingslanden’ hun rol opnemen van leveranciers van strategische natuurlijke hulpbronnen zoals olie, mineralen, biobrandstoffen, palmolie, water,…
De bedrijven die in het Zuiden operationeel zijn,dragen niet bij tot de gemeenschap in verhouding met de enorme winsten die ze boeken. In de cases die tijdens deze conferentie werden voorgesteld, sprak men van een verhoging van de armoedecijfers en van sociale uitsluiting. De mijnbouw wedijvert namelijk met de economische activiteiten, voornamelijk de landbouw, van de getroffen gemeenschappen, en brengt hierdoor hun voedselsoevereiniteit in gevaar. Mijnbouw van metalen draagt bijgevolg niet bij tot de staatskas van de getroffen landen, noch tot de economie van de lokale gemeenschappen.
De verschillende regeringen verzaken aan hun fundamentele rol om de mensenrechten te garanderen en om impulsen te geven aan de integrale sociale ontwikkeling. Ze reguleren de private bedrijfsactiviteiten onvoldoende.In de praktijk sanctioneren ze geen overtredingen en implementeren ze de milieuwetgeving niet . In andere gevallen staan de instanties die verantwoordelijk zijn voor de milieumonitoring aan de kant van de mijnbouwbedrijven. Daardoor berokkenen de mijnbouwbedrijven in totale straffeloosheid schade aan de gezondheid van de arbeiders en de gemeenschappen. Bovendien zorgt het gebruik van hoog toxische chemische elementen zoals cyanide, arsenicum, kwik en lood voor een grote vervuiling die de biodiversiteit in gevaar brengt.
De mijnbouwindustrie verandert fundamentele ecologische processenals de watercyclus door overmatig gebruik van grondstoffen: waterbronnen drogen uit, het grondwaterpeil zakt en het water raakt bovendien vervuild met zware metalen en gevaarlijke substanties. De sociale, culturele, ecologische en economische problemen die de lokale gemeenschappen ondergaan door de mijnbouwactiviteiten tasten hun levensomstandigheden aan, zijn onomkeerbaar en hypothekeren de toekomst van de toekomstige generaties.
Het kapitalistische en neoliberale economische systeem karakteriseert zich door onrechtmatige onteigening van gronden en de verdrijving van inheemse en boerengemeenschappen van hun grondgebied. De staten en bedrijven die naar dit model handelen, respecteren de voorafgaande volksraadpleging niet, en treden de sociale, economische en culturele rechten met de voeten. Nochtans staan de volksraadplegingen bepaald in nationale en internationale juridische overeenkomsten, zoals de Conventie 169 van de Wereldarbeidsorganisatie en de VN- Verklaring over de Rechten van Inheemse Volkeren.
De regeringen grijpen nog steeds naar repressietechnieken en schenden het recht op vrije organisatie en manifestatie om de eisen van de lokale volkeren te criminaliseren. De mijnbouwbedrijven moedigen corruptie aan van leiders en autoriteiten, onder de vorm van chantage, verdeling, sociale ontmanteling en onderlinge confrontatie. Een veelgebruikte praktijk, die deze regeringen toestaan, is het oprichten van parallelle organisaties om de sociale bewegingen te verzwakken en te delegitimeren. In overleg met de lokale, nationale regeringen en economische krachten, onderdrukken, belasteren, achtervolgen, berechten en sluiten de bedrijven de leiders of elke persoon op die niet handelt naarhun belangen.
We zijn samengekomen in Antigua Guatemala om deze schadelijke en oneerlijke, maar vooral onnodige praktijken aan de kaak te stellen. Mijnbouw dient de belangen van slechts enkele multinationale en economisch machtige bedrijven en van kleine nationale groepen, maar draagt niet bij tot de lokale gemeenschappen noch tot de nationale staten. Daarom verwerpen wij deze onverantwoorde praktijken, zowel die van de bedrijven als die van de regeringen die medeplichtig zijn aan het schenden van de mensenrechten van de door de mijnbouw getroffen gemeenschappen.
De deelnemers aan de Internationale Conferentie over Mijnbouw zijn solidair met de volkeren die zich in permanente strijd bevinden en die meerdere volksraadplegingen hebben gerealiseerd waarin ze de mijnbouwactiviteiten hebben afgewezen. De lokale gemeenschappen en volkeren hebben, ideologisch verenigd, voorstellen gemaakt voor een nieuwe manier van leven.
We verklaren ons in volledige alertheid, klaar om alle nodige inspanningen te leveren die de rechten van de gemeenschappen herstellen en de natuur behouden, om op deze manier tot een evenwichtige ontwikkeling van onze landen te komen. We willen nogmaals het gebrek aan ecologische, sociale en morele duurzaamheid aantonen binnen het extractieve kapitalistische systeemen onderschrijven de noodzaak voor nieuwe modellen die de mens en alle leven in het centrum van de ontwikkeling plaatsen en die het respect voor de natuur terug in de praktijk brengen.
We eisen dat de verantwoordelijke politici dringend de huidige situatie en het huidige ontwikkelingsmodel veranderen. We vragen hen te zorgen voor het herstel en de uitoefening van de rechten van de lokale gemeenschappen. We eisen ook garanties voor de heroriëntatie van de economische ontwikkelingsbasis van onze volkeren en vragen dat ze zich ten dienste stellen van een sociaal rechtvaardig en ecologisch model.
We roepen de volkeren op om samen aan een nieuwe relatie tussen mensen en natuur te bouwen; dat we werken aan een broederlijke, rechtvaardige, gelijke en duurzame samenleving die het welzijn van iedereen in vrede toestaat, als deel van de natuur, waar de Sumaj Kausay of het Goede Leven de richting aangeeft voor de hervorming van de staten en de toekomstige ontwikkeling.
UITDAGINGEN VOOR HET MIDDENVELD
OM HET HOOFD TE BIEDEN AAN DE MIJNBOUWPROBLEMATIEK VINDEN WIJ DE VOLGENDE VIJF UITDAGINGEN PRIMORDIAAL:
-
We moeten de nieuwe golf van kapitaalaccumulatie, die zich in onze landen concretiseert in de extractieve industrie,meer bepaald de mijnbouw, doorgronden en aantonen.
-
We moeten een tegenmacht opbouwen vanuit het zelfbestuur van de volkeren en vanuit de ervaring van de inheemse volkeren, die met de volksraadplegingen het zelfbestuur over hun grondgebied doen gelden.
-
We moeten het territorium en het milieu (natuurlijke hulpbronnen, geschiedenis, identiteit) verdedigen als een concreet proces om de staat te hervormen, voorbij het discours van de “rechtsstaat ten dienste van het kapitaal” en als een politieke oefening om een andere waarheid, een andere geschiedenis en andere ontwikkelingsvormen uit te denken.
-
We moeten permanent samenwerken als diverse sociale beweging en niet enkel als middenveld, anders gezegd: de strijd van de inheemse bevolking, de niet-inheemse gemeenschappen en de sociale internationale partners verenigen.
-
De internationale ontwikkelingssamenwerking en het internationale middenveld moet tegemoet komen aan de vragen van de volkeren, bijdragen aan de eenmaking van de nationale en internationale bewegingen en de macht van deze volkeren versterken zodat die een tegenmacht kan vormen voor de opgelegde hegemonie.
Antigua Guatemala, 5 augustus 2009
Eerste ondertekenaars
FLACSO Guatemala, Area de Movimientos Sociales
Amigos del Lago Izabal – ASALI – Guatemala
Rights Action – Guatemala
Comité Académico Técnico de Asesoramiento Ambiental – CATAPA – Bélgica
Comisión Pastoral Paz y Ecología – COPAE – Guatemala
CEIBA – Guatemala
Asociación Civil El Observador– Guatemala
Plataforma Holandesa – Guatemala
Asamblea Departamental en Defensa de los Recursos Naturales de Huehuetenango – Guatemala
Observatorio de Conflictos Mineros – OCMAL – Ecuador
Comunidad Estudiantil NO´J – Guatemala
Vicaría del Medio Ambiente – VIMA – Perú
Coordinadora en Defensa de La Cuenca Rio Desaguadero, Uru Uru y Poopó – CORIDUP – Bolivia
Centro Ecología y Pueblos Andinos – Bolivia
Consejo de los Pueblos del Occidente – Guatemala
Consejo de los Pueblos de Huehuetenango – Guatemala
Consejo de los Pueblos Kiche – Guatemala
Consejo de los Pueblos San Marcos – Guatemala
Movimiento de Trabajadores Campesinos – MTC – Guatemala
Plataforma Agraria – Guatemala
Pastoral de la Tierra Livingston Izabal – Guatemala
Asociación de Organizaciones no Gubernamentales – ASONOG – Honduras
Alianza Cívica por la Democrácia – Honduras
CORDAID – Holanda
Colectif Guatemala – Francia/Guatemala
Comisión de Justicia y Paz Familia Franciscana- Guatemala
Network in Solidarity with Guatemala NISGUA – Guatemala
Center for International Environmental Law – CIEL – EE.UU.
Solidaridad Suecia-América Latina
Asociación de Mujeres Xinkas de Santa María Xalapán Jalapa -Amismaxaj – Guatemala
Acción Comunitaria Xinka Xalapán
ASECSA
Parroquia de San Miguel Ixtahuacán San Marcos – Guatemala
Red Mesoamericana Contra la Minería
Iglesia Luterana ILUGUA – Guatemala
Asociacion para la defenza de la montaña Las Granadillas – Guatemala
Comunidades afectadas y amenazadas por la mineria en el municipio de El Estor y Polochic – Guatemala
Ajchmol San Marcos – Guatemala
Solidaridad – Holanda
Movimiento Ambientalista de Campamento – Honduras
TROCAIRE – Guatemala
AVANCSO – Guatemala
Movimiento Popular Guevarista – Guatemala
Central Única Nacional de Rondas Campesinas – CUNARP – Perú
Asociación de Municipios Oruro – AMDEOR – Bolivia
Colectivo Punto Verde
Red de Comunidades Afectadas por la Minería – Honduras
Red Magesterial Popular México
Coordinacón de Organizaciones de los Pueblos Mayas en Lucha por su Liberación – COCPUMAL – México
MILPA – Chile
URV Solidaridad – Chile
Teken de Verkaring op http://conferenciamineria.wordpress.com
Auteur: Thomas DM