Alan González Morales, auteur op CATAPA vzw

Máxima, een Peruviaanse boerin, tegen Yanacocha, een internationaal mijnbouwbedrijf

Wat voorafging…

Tussen 2011 en 2014 was de familie Acuña-Chaupe verwikkeld in een complexe rechtszaak die het mijnbouwbedrijf Yanacocha had aangespannen tegen de familie wegens usurpatie (onrechtmatig bezit) van grondbezit nabij de Laguna Azul. De uitspraak op 17 december 2014 was een historische overwinning voor de familie. De beschuldigingen van het mijnbouwbedrijf Yanacocha werden verworpen, en Máxima en haar familie konden verder blijven leven op hun stuk land, waarvan het gerecht hen als rechtmatig eigenaar erkende.

In de praktijk bleek dit echter geen rust voor de familie. Het jaar dat erop volgde, werden Máxima en haar familie op alle mogelijke manieren getreiterd door mijnbouwbedrijf Yanacocha. Ze kregen doodsbedreigingen, werden constant gefilmd, hun vee werd vermoord, er werd binnen gebroken in hun huis binnen en hun nieuwe keuken werd vernield. Ondanks internationale druk op de Peruviaanse overheid om de veiligheid van Maxima en haar familie te waarborgen, blijft deze wegkijken. De Inter-Amerikaanse Commissie voor Mensenrechten (CIDH) dwong de Peruaanse staat in mei 2014 tot het nemen van voorzorgsmaatregelen voor Máxima, en de regionale overheid nam in 2015 maatregelen, maar die brachten geen verandering (Amnesty USA, 2016).

Internationale erkenning en strijd

In april 2016 nog kreeg Máxima Acuña, de vrouw in het gezin en ondertussen emblematisch figuur in deze strijd, de Goldman Environmental Prize toegekend. Deze prijs erkent grassroots milieu helden vanuit de zes verschillende continenten, en hoopt dat men hiermee anderen kan inspireren om de natuurlijke wereld te beschermen. Ook Amnesty Peru en Front Line Defenders nemen de zaak van Máxima ter harte.

Ondertussen tekende Yanacocha beroep aan. De zaak werd doorverwezen naar het Hooggerechtshof in Lima. In geval dat een procedurefout wordt vastgesteld, moet de zaak overgedaan worden vanaf het moment van de fout. De historische overwinning en mentale rust die de Chaupe’s gegund leek, werd opnieuw aan het wankelen gebracht. Dr. Mirtha Vasquez, advocate van de familie en tevens directrice van de NGO GRUFIDES in Cajamarca, legt uit dat de strategie van het bedrijf erin bestaat de staat te gebruiken om Máxima economisch en mentaal uit te putten.

De mijn zal ons niet verslaan!

Máxima, hermana, la mina no nos gana! De spreuk waarmee mensenrechtenverdedigers, ecologische activisten en vrouwenbewegingen Máxima en haar familie moed inspreken en solidariteit uiten tegen de aanhoudende intimidaties van Yanacocha, lijkt zich te voltrekken. Gisteren, op 3 mei 2017, bepaalde het hooggerechtshof dat de het aangetekende beroep ongegrond was. Nadat de familie en hun advocaat Mirtha Vasquez in april tevergeefs naar Lima waren afgereisd voor het vonnis, kwam eindelijk het opluchtende antwoord. Eindelijk gerechtigheid. Met dit vonnis wordt de uitspraak uit 2014 bevestigd en het grondbezit van de familie erkend. Hopelijk wordt dit een precedent voor vele andere mensenrechtenverdedigers.

In een eerste reactie liet het mijnbouwbedrijf weten een dialoog te willen opstarten. Het antwoord van Máxima was kort: “ik weet niet welke dialoog het bedrijf wil gezien ze mij al die tijd nooit in vrede heeft laten leven.” Mirtha Vasquez hoopt dat het bedrijf niet langer de spot zal drijven met de rechtspraak. De zaak toont dat gerechtigheid voor de Peruaanse mensenrechtenverdedigers een strijd van lange adem is. Maar tegen hun doorzettingsvermogen blijkt zelfs mijnbouwreus Yanacocha niet opgewassen.

Advocate Mirtha Vasquez (links) en Máxima Acuña de Chaupe (rechts) voor het Hooggerechtshof in Lima, 3 mei 2017. Foto: Emilia Salazar Chávez.

Mirtha Vasquez, advocate Máxima Acuña de Chaupe

“En hier blijven we verder doen, weerstand biedend, we tonen aan de wereld dat het de moeite is om zich te verzetten, dat het de moeite is om te blijven gaan voor rechtvaardigheid. … We weten dat dit niet het einde is, we weten dat deze strijd verder blijft gaan, dat de weg die we nog moeten afleggen niet gemakkelijk is, maar we zijn ook op het punt gekomen dat we overtuigd zijn van deze belangrijke gewonnen veldslag, dat de maatschappij, de autoriteit, dat dit systeem weet dat we met waarheid handelen!”

Máxima Acuña de Chaupe

“Zij zijn onze aarde aan het vernietigen om alle mineralen eruit te halen, alle goud, alles wat er in Conga is. Wat ik wil van de aarde is wat ze produceert, wat er in onze natuurlijke waterbronnen zit, in onze prachtige lagunes die we prachtig vinden. Van dat water nemen en drinken wij, en net daarom zorgen we voor deze natuur die god ons gaf” (La Plaza, 2017).

Foto: Red Muqui

Meer info:

Een stuk van de geschiedenis Yanacocha – Máxima

Campagne Amnesty Peru

Referenties

Amnesty USA (2016) Help Protect Máxima Acuña and Her Family From Harassment and Attacks (Peru: UA 182/13)

La Plaza (2017) Máxima Acuña: “Hagan justicia, apoyen a la gente campesina”

KMO-experience met CATAPA

30 studenten KMO Management van de Karel de Grote hogeschool (KdG) reisden in maart naar Noord-Spanje onder begeleiding van CATAPA.

Het werd een reis van een weekdoorheen het Baskenland, Cantabrië, Asturië en Castilië & León op zoek naar alternatieve en vernieuwende bedrijven. Een KMO-experience met natuurlijk ook de nodige ontspanning!

De studenten waren te gast bij een heleboel bedrijven waar ideeën uitgewisseld konden worden en twijfels werden opgelost. We werden hartelijk ontvangen door onder anderen Coop57, Grupo Init en Mondragón Corporatie.

Boinás goudmijn in Asturias

Op donderdag 23 maart trotseerden ze de sneeuw voor een bezoek aan Boinás. Het vroegere gehucht El Valle is vandaag de dag omgetoverd tot een grote open put. Het gaat over een goudmijn van OROvalle España, wat eigenlijk een filiaal is van de Canadese mijnbouwmultinational Orvana.

De studenten kregen uitleg over de nog actieve goudmijn samen met collega’s van de NGO Ecologistas en Acción en het burgerplatform ORO NO. Toegang tot de mijn kregen ze helaas niet. Deze mijnbouwgiganten zijn blijkbaar niet echt opgezet met pottenkijkers.

Men leerde waarom juist op deze plek goud te vinden is en waarom het bedrijf er alles aan zou doen om hier al sinds 1995 actief te kunnen blijven. Maar ook stellen we vast dat de beloofde herbestemming als ‘natuurpark met een mooi bergmeer’ in de jaren 2000 nooit is nagekomen. Momenteel wordt enkel nog ondergronds ontgonnen op deze site en is de open-pit (dagbouw) fase stopgezet. Het beloofde meer wordt nu opgevuld met het toxische ertsafval van de ondergrondse mijn.

Goudontginning door de Romeinen

De dag nadien, brachten de studenten een bezoek aan Las Médulas. Een prachtig landschap, gecreëerd door de mens! Het is een goudmijn uit de tijd van de Romeinen. Er zijn relatief lage concentraties aan goud aanwezig in dit conglomeraat, maar de Romeinen waren al in staat om er ca. 2.000 ton goud te ontginnen. Ze deden dit volgens de ‘Ruina Montium’-techniek: het graven van galerijen en het vervolgens snel laten vollopen met water. Het gesteente barst vervolgens door de druk van het water.

Hoewel er op deze plek volgens de experts geen kwik gebruikt werd voor de ontginning, is de bodem en de rivier Sil nog steeds aangezuurd. Waar ooit ertstafval achterbleef, ligt nu het pad dat we volgen als het we het dorp Las Médulas binnen rijden.

Jullie waren een geweldig team!

Overweldigende overwinning voor milieubeschermers in Colombia

Persbericht : Solidariteitscampagne met Colombia 28/03/2017

Overweldigende overwinning voor milieubeschermers in Colombia.

98% van de inwoners van Cajamarca stemmen tegen het Colosa AngloGold Ashanti project voor een open goudmijn.

De volksraadpleging die op 26 maart 2017 in Cajamarca werd gehouden resulteerde in een ware aardverschuiving als resultaat met 98% tegen de mijnactiviteiten in de gemeente. (Bron: Registraduria Nacional.*1)

Cajamarca is de locatie van het open goudmijn project La Colosa, het vlaggenschip van AngloGold Ashanti en momenteel in exploratiefase. La Colosa wordt door AngloGold Ashanti opgehemeld als een van de grootste mijnen in de wereld. De uitkomst van het referendum werpt echter een donkere schaduw over het controversiële project. Het referendum kwam er na talrijke obstakels en juridische krachtmetingen en volgt op welhaast een decennium van massamobilisaties. In juni van vorig jaar trokken meer dan 100.000 mensen de straat op in verscheidene delen van de provincie Tolima om hun weerstand tegen AngloGold Ashanti te uiten. (Bron: El Espectador.)

AngloGold Ashanti schrijft het resultaat van de volksraadpleging toe aan een “verkeerd gevoerd debat over mijnbouw in Colombia.” Dit ondanks het feit dat AngloGold Ashanti het La Colosa project de voorbije tien jaar gepromoot heeft met campagnes via de massamedia en grote investeringen in de gemeente Cajamarca.

Als we ons baseren op een investering van 900 miljoen dollar in Colombia sinds 2006 (Bron: Reuters.) toont het resultaat dat het AngloGold Ashanti niet gelukt is om zich van lokale steun te verzekeren om verder te gaan met het La Colosa open goudmijnproject in Cajamarca, Tolima.

Wat is een volksraadpleging ?

Volgens Artikel 8 van Wet 134 van 1994 is de volksraadpleging een mechanisme waardoor een algemene vraag van lokaal, regionaal of nationaal belang ter overweging voorgelegd wordt aan het kiespubliek door resp. de president, gouverneur of burgemeester. Het resultaat van de volksraadpleging is wettelijk bindend.

Rechtsgeldigheid van de volksraadpleging van Cajamarca.

Volgens de mensenrechtenadvocaten van Dejusticia is de gemeenteraad nu verplicht om de resultaten van de stemming op te leggen en mijnbouw te bannen in Cajamarca.
Het Ministerie voor Mijnbouw heeft de geldigheid van het referendum gecontesteerd, en claimt dat de volksraadpleging in Cajamarca niet retroactief geldt voor bestaande projecten.
Het Grondwettelijk Hof en de Staatsraad hebben echter voordien duidelijk gesteld dat mijnconcessies en milieuvergunningen geen verworven rechten vormen en dat ze vatbaar zijn voor veranderingen in de toekomst. (punt 9 en 10 van de verklaring van Dejusticia.)
Er moet opgemerkt worden dat het La Colosa project in de exploratiefase zit en momenteel geen milieuvergunning heeft. AngloGold Ashanti heeft in Cajamarca enkel mijnconcessies.

Vrede en Democratie.

Toen hij verwees naar het recent ondertekende vredesakkoord zei de vroegere Milieuminister, Manuel Rodriguez: “vrede wordt opgebouwd vanuit de territoria. En een van de wegen om aan vrede te bouwen is om respect op te brengen voor de beslissing van mensen uit een gebied, in dit geval Cajamarca, over wat zij vinden dat de toekomst van hun gebied is.”
Voor Cajamarca “is het hun bestemming om een van de spilgebieden voor de landbouw in Colombia te blijven en blijkbaar is mijnbouw op grote schaal niet compatibel met deze roeping.” (Bron: Caracol Radio.)

Milieubeschermers in gevaar.
De volksraadpleging werd gehouden in een context waar milieuactivisten vermoord worden op een zorgwekkende schaal. Na de massamobilisaties van de voorbije juni in Tolima kregen het Milieucomité van Tolima en andere organisaties doodsbedreigingen.

Sinds 2016 zijn 120 gemeenschapsleiders vermoord in Colombia. (bron: Defensoria del Pueblo. *2) Volgens Global Witness is Colombia het derde gevaarlijkste land ter wereld voor milieubeschermers.

Andere volksraadplegingen in Colombia.

Drie andere gemeenten in Colombia hebben volksraadplegingen gehouden:

In Cabrera, Cundinamarca, stemde 97% van de bevolking in februari tegen projecten voor hydro-elektriciteit of mijnbouw. (Bron: El Espectador.)
In Piedras, Tolima, waar AngloGold Ashanti de Tailingsdam voor het La Colosa project wilde onderbrengen, stemde meer dan 99% van de bevolking in juli 2013 tegen mijnbouwgerelateerde activiteiten. (Bron: BBC.)
In december van 2015 stemde 96% van de bevolking van Tauramena, Casanare, tegen de ontginning van petroleum. (Bron: El Espectador.)

In een groeiend aantal gemeenten zijn procedures bezig om volksraadplegingen te houden: Ibagué, Tolima; Monterey, Casanare; Pueblorrico, Antioquia; Pijao, Quindio.
Voor achtergrondinformatie over La Colosa, zie a.u.b. het rapport van de Solidariteitscampagne met Colombia: “La Colosa, (Kroniek van? Nvdv) een Aangekondigde Dood. »

Contactinformatie :

Voor meer informatie, contacteer: mining@colombiasolidarity.org.uk .

*1 : Registraduria Nacional : Nationale Dienst Bevolking : overheidsdienst – die ook lokaal bestaat – en die er voor zorgt dat de bevolking, die dikwijls ongeletterd is en zeer geïsoleerd leeft, geregistreerd wordt. Deze dienst speelt een belangrijke rol in vb. inentingscampagnes, verkiezingen, volksraadplegingen enz.

*2: Defensoria del Pueblo: overheidsorgaan voor de bescherming van de mensenrechten in Colombia.

Origineel artikel gedeeld door London Mining Network op 28 maart 2017.

De bewoners van Cajamarca bereiden zich voor op Consulta Popular

In 2003 streek het Zuid-Afrikaanse mijnbouwbedrijf AngloGold Ashanti neer in Colombia. Vier jaar lang gingen ze op zoek naar goud en kochten ze mijnbouwconcessies op in het hele land. In 2007 vond het bedrijf eindelijk waar het op gehoopt had: gigantische goudreserves in de ondergrond van de gemeente Cajamarca in het departement Tolima.

Het La Colosa-project veroorzaakte meteen nationale en internationale verontwaardiging aangezien het project zou leiden tot ontbossing, gebruik van enorme hoeveelheden water, vervuiling van lucht en grondwater en sociale spanningen. Bovendien zou de Páramos in gevaar komen, een uniek stuk natuur waar de voornaamste rivieren van Colombia ontspringen. Omdat Cajamarca niet enkel gekend is voor z’n vruchtbare landbouwgronden die het hele land helpen voorzien, maar ook omdat het de plaats is waar één van de meest belangrijke ecosystemen bestaat, zou een dergelijke ingrijpende onderneming dan ook een regelrechte ramp betekenen (Carlier, 2016).

Hoewel Cajamarca de kern van het mijnbouwproject uitmaakt, was het vooral het referendum in Piedras die als mijlpaal in het verzet tegen grootschalige mijnbouw gezien wordt. Dit referendum, dat als antwoord diende op de mogelijkheid of AngloGold Ashanti een dam door hun grondgebied wou bouwen, bracht maar liefst 60% van de bevolking op de been en had een verpletterend 99% NO votes als resultaat. Deze uitslag was een belangrijke tegenslag voor het mijnbouwbedrijf (Higginbottom, 2016).

Het inspireerde dan ook vele andere gemeenschappen, waaronder Tauramena, Cabrena en Cajamarca, om zich door middel van een consulta popular tegen de plannen te verzetten (Garcia, 2017). Dit grondwettelijk mechanisme is gebaseerd op de principes van territoriale autonomie en decentralisatie van besluitvorming. Volgens artikel 33 uit de wet over de werking van gemeenten, is een gemeente zelfs verplicht een consulta popular te houden wanneer een mijnbouwproject een significante verandering van het grondgebruik in de gemeente dreigt te veroorzaken (Hoff, 2015). De Cajamarcunos slaagden erin 5000 handtekeningen te verzamelen, waardoor de gemeenteraad verplicht is een stemming te houden over een mogelijke volksraadpleging (Carlier, 2016). Deze werd uiteindelijk gepland op 26 maart.

Toch wordt deze positieve ontwikkeling bemoeilijkt door twee factoren. De eerste ligt in het feit dat de volksraadpleging gepland werd voor 26 maart. Deze korte periode maakt het de lokale bevolking des te moeilijker om tijdig geld bijeen te krijgen om campagnes ter bewustwording van de negatieve impact van de mijnbouw uit te werken. Bovendien was de verkiezing voor een nieuwe burgemeester gepland voor 12 maart. Daardoor mocht er geen campagne gevoerd worden tegen de mijnbouwprojecten, aangezien twee campagnes voor verwarring zou zorgen bij de lokale bevolking (Garcia, 2017).

Ten tweede is de Colombiaanse president Santos een grote voorstander van de mijnbouwsector. Hij beschouwt deze immers als een cruciaal onderdeel van zijn ontwikkelingsplan voor het land (Carlier, 2016). Daarom worden vanuit de overheid decreten uitgeschreven die aanpassingen aanbrengen aan bepaalde wetten die de lokale besluitvorming ondermijnen. Vlak voor de consulta popular van Piedras vaardigde de administratie Santos bijvoorbeeld een decreet uit waarin wordt gesteld dat lokale overheden enkel autoriteit hebben over grondgebruik, niet over ondergrondgebruik. Lokale gemeenten hebben met andere woorden geen autoriteit om mijnbouw in hun gebied te verbieden aangezien alles in de ondergrond aan de staat toebehoort (Hoff, 2015).

Ondanks deze tegenslagen is het referendum in Piedras kunnen doorgaan. Dat geeft hoop voor de inwoners van Cajamarca om te blijven strijden: si a la vida, no a la Colosa!

Bronnen

Carlier, B. (2016). Alleen radicale democratie kan de ongebreidelde ontginningsdrift in Colombia nog stoppen. Geraadpleegd op 15 maart 2017, van

http://www.mo.be/wereldblog/geen-echte-vrede-colombia-zonder-radicale-democratie-0

Garcia, R.A. (2017). Ante La Falta De Garantias De La Consulta Popular De Cajamarca, La Solidaridad Y El Compromiso Son La Salida. Geraadpleegd op 15 maart 2017, van https://comiteambiental.com/ante-la-falta-garantias-la-consulta-popular-cajamarca-la-solidaridad-compromiso-la-salida/

Higginbottom, A. (2016). To Mine or Not to Mine, That Is the Question. Geraadpleegd op 15 maart 2017, van http://colombiasolidarity.org.uk/articles/53-analysis/621-to-mine-or-not-to-mine

Hoff, A. (2015). Lokale participatie de kop ingedrukt. Geraadpleegd op 15 maart 2017, van http://www.mo.be/wereldblog/lokale-participatie-de-kop-ingedrukt-colombia

Soto, M.G. (2017). Ibagué will be the first city in the world to take mining to public scrutiny. Geraadpleegd op 15 maart 2017, van

http://www.yestolifenotomining.org/ibague-will-be-the-first-city-in-the-world-to-take-mining-to-public-scrutiny/

Volksraadpleging van Cajamarca zou eind maart doorgaan

Volksraadpleging van Cajamarca zou eind maart doorgaan.

Gevolg gevend aan de uitspraak van de Administratieve Rechtbank van Tolima zou de volksraadpleging rond de mijnbouw in Cajamarca uitgeschreven worden door de burgemeester op een van de laatste twee zondagen van de maand.

Naar verluidt zou het stadsbestuur van Cajamarca voorzien om in de komende uren het oproepingsdecreet te publiceren dat de opgeschorte volksraadpleging rond de mijnbouw verder uitwerkt. Dit gezien geopperd wordt, na het recente vonnis van de Administratieve Rechtbank van Tolima dat grondwettelijkheid toekende aan het kiesmechanisme en aan een deel van de vraagstelling, dat dit het deel is dat ter stemming moet voorgelegd worden.

Het vonnis werd op 19 januari betekend aan voornoemde stadsbestuur dat tot deze donderdag de 26° januari zou hebben om de volksraadpleging bijeen te roepen, op basis van artikel 33 van de Wet 1757 uit 2015, en volgens enkele juridische principes zou de volksraadpleging zelf binnen de 60 dagen na de betekenis van het vonnis moeten doorgaan, zeg maar als uiterste datum de 19° maart.

Maar van de kant van het Stadsbestuur maakt men de analyse om de datum naar 26 maart te verschuiven, gezien de Bevolkingsdienst ongeveer 15 dagen zou nodig hebben om de stemming logistiek te organiseren, omdat er voorzien is om op 12 maart buitengewone verkiezingen te houden voor burgemeester in dezelfde gemeente, en, zoals de Secretario del Interior* Ricardo Orozco verzekerde, kunnen beide verkiezingen niet samenvallen op dezelfde dag maar zou de volksraadpleging (slechts enkele?) dagen na de burgemeestersverkiezing gehouden worden. (N.v.d.v: de burgemeester van Cajamarca is onlangs overleden en moet herkozen worden.)

Zodoende zou de vraag die de Cajamarcanen moeten beantwoorden zijn: “Gaat u ermee akkoord, Ja of Nee, dat er in de gemeente van Cajamarca projecten van mijnbouwactiviteit worden uitgevoerd?”

Concepten.

We herinneren er aan dat de uitspraak in eerste aanleg van de Staatsraad (die de grondwettelijke waarborg wijzigde die de Rechtbank van Tolima aan de vraagstelling had toegekend) aangevochten werd: zowel door het promotiecomité voor de volksraadpleging van Cajamarca als door de multinational Anglogold Ashanti dat het kiesproces aanvocht, van mening dat het zijn fundamentele rechten schond.

Niettegenstaande de aanklachten ontvankelijk verklaard werden door de Staatsraad om in tweede aanleg onderzocht te worden, handelde de Administratieve Rechtbank van Tolima conform de eerste beslissing en besloot daarom het onderzoek te klasseren.

Sommigen zijn echter van mening dat als de vraagstelling verandert, de regel dan voorschrijft dat de nieuwe vraag gevalideerd moet worden door het promotiecomité, en ondersteund door een nieuwe hoeveelheid handtekeningen verzameld bij de bevolking. Anderen houden vol dat de vraag niet veranderde maar ingekort werd.

Maar zelfs zo, oordelen sommigen dat het proces opnieuw afgeremd zou kunnen worden tegenover nieuwe eisen, gezien de vraagstelling die als grondwettelijk verklaard werd de mogelijkheid opent om eender welk soort mijnbouw te verbieden en niet de “vervuilende” waarnaar in de eerste vraagstelling gerefereerd werd.

Burgemeestersverkiezingen.

Een opvolgingscomité voor de verkiezingen, opgeroepen door de Departementsregering, werd gisteren samengesteld om te onderzoeken welke voorzorgsmaatregelen moeten genomen worden om de burgemeestersverkiezing te houden, hoewel geen van beide potentiële kandidaten zich ingeschreven heeft, al worden ze ervan beticht om reeds campagne te voeren.

Men verwacht zich aan 43 stemburelen in de stedelijke zone van Cajamarca en in de landelijke zones van Anaime en Cajones. De politie in uniform zal ontplooid worden voor de begeleiding in het stadscentrum terwijl het leger aanwezig zal zijn om de veiligheid te verzekeren in de landelijke zones.

Het stadsbestuur van Cajamarca maakte bekend dat het zaterdag het decreet uitvaardigde voor de kiescampagne, ook al zijn er geen kandidaten voor, en al zou er een onderzoek lopen naar de kandidaten vanwege de Nationele Kiesraad, nadat de MOE alarm sloeg. (MOE = Electorale Observatie Missie die in dit geval lijkt op te treden omdat beide vermeende kandidaten reeds campagne zouden voeren vooraleer ze zich officieel kandidaat stelden en hiermee de wet overtreden. Nvdv.)

* Secretario del Interior: Ambt op niveau van de departementen in Colombia met bevoegdheden als: administratie, maatschappelijke harmonie, mensenrechten, democratie, publieke orde, ontwikkeling, burgerparticipatie…

Bron: http://www.elnuevodia.com.co/nuevodia/actualidad/politica/300846-consult…

COMUNICADO A LA OPINIÓN PÚBLICA EQUIPO PROMOTOR DE LA CONSULTA POPULAR DE CAJAMARCA.

28 de Febrero de 2017

El equipo Promotor de la Consulta Popular de iniciativa ciudadana de Cajamarca expresa lo siguiente frente a la fijación de fecha para la realización de este mecanismo de participación por parte de la Alcaldesa (E) en la Despensa Agrícola de Colombia.

1. La Alcaldesa (E) de Cajamarca de manera unilateral tomó una decisión en contravía de lo planteado por el Equipo Promotor en una carta presentada a la administración el pasado 1 de febrero, en donde se solicitaba que la fecha de la Consulta fuese el próximo 23 de abril del presente año. Esperamos que esta no sea otra maniobra para dilatar el proceso de la consulta de parte de la administración municipal y la empresa minera presente en el municipio.

2. La fecha del 26 de marzo propuesta por la Alcaldesa (E) de Cajamarca para la Consulta Popular no da las garantías necesarias para realizar este mecanismo de participación, porque no permite que la Registraduría pueda desarrollar todo el proceso de inscripción de equipos promotores, presentación de listas, sorteo y capacitación de jurados, y no habría tiempo suficiente para realizar las campañas a favor y en contra, todos los ciudadanos cajamarcunos no alcanzarían a entender el objetivo la consulta y sus implicaciones de votar SI o NO. Es por esto que solicitamos a la Registraduría que presente una propuesta de fecha que brinde estas garantías.

3. La fecha del 26 de marzo es una fecha inconveniente porque 15 días antes se realizará elecciones atípicas para elegir un nuevo alcalde para el municipio. Un municipio no debería realizar dos procesos electorales en el mismo mes, puesto genera un desgaste institucional y ciudadano significativo que no beneficia ninguna de las dos contiendas.

4. No obstante la fijación de la fecha para la realización de la consulta reafirma que las Consultas Populares en temas mineros son legales y constitucionales, es por eso que el equipo promotor invita a toda la ciudadanía a participar de manera activa en este mecanismo de participación. El pasado 26 de febrero el municipio de Cabrera – Cundinamarca le dijo NO a la minería y los proyectos hidroeléctricos, ahora es el turno para que Cajamarca diga NO a la minería en la Despensa Agrícola de Cajamarca

Water biedt toekomstperspectief!

Ruim een maand geleden vond de workshop ‘watertank installeren’ plaats bij het huis van Don Román in Alantanita, een gemeenschap in Machacamarca in het departement Oruro. Samen met de vrijwilligers Riley (milieu engineer) en Nick (fotograaf) keer ik nu terug naar het huis van Don Román om te kijken hoe het gaat en om waterstalen af te nemen.

Foto’s gemaakt door: Nick Somers

Don German, één van de andere begunstigden, haalt ons op met de auto en Don Román fietst voor ons uit over de zandweggetjes. Na een half uur heen en weer geschud te zijn in de auto, worden we met veel enthousiasme onthaald door hun vrouwen. Gelijk schotelen ze ons een groot bord phisara voor, het typische gerecht van deze streek, quinoa met witte kaas.

Foto: Het huis van Don Román

Don Román vertelt: ‘De watertank is nu voor ongeveer een kwart gevuld met regenwater en heeft een hele goede smaak’. Ik ben wel benieuwd en hij schenkt mij een glaasje water in, en hij heeft gelijk.. wat een fris water! Een ontzettend groot verschil met het water dat ik een paar weken geleden dronk uit de waterput. Dat water is troebel, heel zout en heeft een metaalsmaak die nog lang achterin je keel blijft hangen. Don Román legt uit: ‘Het water hier is vervuild en daardoor hebben veel bewoners o.a. last van diarree. Dit project is daarom heel belangrijk voor ons, hierdoor kunnen we eindelijk weer gezond water drinken’. Ondertussen neemt Riley waterstalen af, die we zullen laten onderzoeken in een laboratorium in Oruro. Daarna kunnen we pas met zekerheid vaststellen dat het water ‘gezond’ is, maar het grote verschil is al bewezen.

Foto: Riley neemt waterstalen af van het water uit de put

De tank is nog niet zo lang geleden geïnstalleerd en toch is er nu al te zien dat het het leven van Don Román en zijn vrouw Gregoria op een positieve manier is veranderd. Ze zien weer toekomst in wonen op het platteland, hebben hun nieuwe huis mooi ingericht, een extra omheining voor de schapen gemaakt en zijn veel met toekomstplannen bezig. Gregoria zegt: ‘Nu hoeven we de water voor consumptie niet meer uit Machacamarca te halen en dat zorgt voor veel rust’. Lachend voegt ze eraan toe: ‘Wat zou het mooi zijn om hier een klein tuintje met bloemen te hebben’. Maar ze weet dat ze realistisch moet blijven, het water uit de tank zal voornamelijk voor consumptie en koken gebruikt worden. Hier zeggen ze vaak ‘Agua es Vida’ (water is leven), dit kleine voorbeeld geeft aan dat dit inderdaad het geval is. De dankbaarheid straalt van hun gezichten af.

Don German vraagt mij: ‘Wanneer gaan we onze tank installeren?’ Dit zal waarschijnlijk aankomende week worden. We wilden de overige tanks al een tijd geleden installeren maar – doordat bepaalde materialen niet geleverd waren, er vervolgens ernstige regenval volgde, waardoor de weg onbegaanbaar is en een kapotte auto van de lokale organisatie hier – hebben we dit uitgesteld. Don German is teleurgesteld, maar begrijpt het en zegt: ‘Hou me op de hoogte! Zodat ik weet wanneer ik mee kan helpen’. Dat zullen we zeker doen.

Foto: Voor het huis kletsen we gezellig

We rijden weer terug en moeten een klein stukje dwars door de rivier met de auto. Dit water is afkomstig van de Huanuni mijn en door de regenval naar Machacamarca gestroomd. Het heeft een sterke minerale geur en Gregoria vertelt mij dat ze hier vaak doorheen moeten lopen en dan prikt en steekt het aan haar voeten en benen. Ik bekijk haar benen en ze zien er heel wit en droog uit. Riley controleert de PH-waarde van het water: 2,5. Dit houdt in dat het water ongeveer zo zuur is als een citroen. Het vee wat hier nog graast, drinkt nog steeds van dit water. De gevolgen zijn ondenkbaar…

Foto: De vervuilde rivier

Ik ben blij dat we dit project hebben opgestart, want ook al is het een kleinschalig project, het heeft IMPACT. Ik hoop dat we het project goed voort kunnen zetten, dat regen de tanks zal vullen en dat we tot een oplossing met de gemeente komen voor vulling van de tanks tijdens het droogseizoen.

Wil je meer weten over dit project? Kom dan op 7 maart naar de bijeenkomst in Leuven en mijn Boliviaanse collega Jhonny vertelt je er meer over!

Sinds mei 2016 is antropologe Avalon werkzaam in Oruro, op de Boliviaanse hoogvlakte. Via CATAPA en de Nederlandse stichting Samenwerkingsverband Hooglanden Indianen (SHI) coördineert zij het project ‘Oogsten van Hemelwater’ bij de lokale partnerorganisatie Centro de Ecología y Pueblos Andinos (CEPA).

Publieke mededeling van het Comité voor Volksraadpleging

Op 4 november keurde de Administratieve Rechtbank van Tolima de volksraadpleging van Cajamarca goed. Deze beslissing werd schriftelijk meegedeeld aan het Comité voor de Volksraadpleging, de Dienst Bevolking (Registraduría), de Gemeenteraad en het Stadhuis van Cajamarca op 8 november. De lokale mandataris had 8 werkdagen de tijd om de datum van de raadpleging administratief vast te leggen. De burgemeester wachtte echter tot deze termijn helemaal verstreek om op de laatste dag (21 november) de datum van de volksraadpleging op onverantwoorde wijze vast te leggen voor zondag 27 november.
©Bart Carlier

©Bart Carlier

Dit zou betekenen dat het electoraal bureau van Colombia op 6 dagen tijd alles zou moeten organiseren. De Werkgroep voor de Volksraadpleging van de burgers van Cajamarca klaagt dit onder andere aan in hun tweede publieke mededeling. Volgens hen is het essentieel dat alle inwoners van de gemeente zich informeren over de omvang en de verantwoordelijkheid dat hun participatie in het referendum impliceert. Deze beslissing veroorzaakte dan ook frustratie binnen de gemeenschap en bij de publieke opinie door het proberen schenden van het fundamentele recht op participatie.

Vervolgens riep de burgemeester op om op 25 november, in overleg met de Werkgroep voor de Volksraadpleging van de burgers van Cajamarca en de Griffier, een nieuwe datum vast te leggen. Ondanks dat de werkgroep een voorstel deed voor 26 februari 2017, dit om het fundamentele recht op participatie van de burger te kunnen waarborgen, is beslist het referendum 22 januari 2017 door te laten gaan.

©Bart Carlier

PUBLIEKE MEDEDELING VAN HET COMITÉ VOOR VOLKSRAADPLEGING IN CAJAMARCA

29 NOVEMBER 2016

Het comité voor volksraadpleging in Cajamarca wil aan de bevolking mededelen dat het mijnbouwbedrijf Anglogold Ashanti afgelopen 18 november een vordering voorlegde op de Raad van State tegen de administratieve rechtbank van Tolima omdat deze het concept van Constitutionaliteit van de eerste volksraadpleging op burgerinitiatief van het land heeft bekendgemaakt. Anglogold oppert in deze brief dat zij zes mijnbouwconcessie-contracten in hun bezit hebben, waaronder het mijnproject la Colosa, met een oppervlakte van 15.000 hectare en een investering van 367 miljoen.

De Magistraat van de Raad van State van de vijfde sectie, Carlos Enrique Moreno Rubio, heeft afgelopen 23 november een uitspraak uitgevaardigd. Deze beslissing werd genotificeerd aan de regionale administratieve rechtbank van de provincie Tolima, de nationale Registraduría van de Burgerlijke Staat, de gemeenteraad en de burgemeester van Cajamarca op 28 november. De uitspraak geeft een tijdsruimte van drie dagen aan de genotificeerden om deel te nemen in het proces van de vordering en verwerpt de voorlopige maatregelen die werden aangevraagd door het bedrijf Anglogold Ashanti. Het identificatienummer van het proces is 11001-03-15-000-2016.

Het steuncomité wil dan ook de nationale en internationale gemeenschap erop wijzen dat het bedrijf Anglogold Ashanti de democratie en het constitutionele recht van het volk van Cajamarca niet respecteert door te beslissen over de uitvoering van deze vervuilende mijnbouwprojecten op hun grondgebied. Zo leggen zij, op een onzichtbare manier, een mijbouwdictatuur op, die zowel de wil van het volk als de sociale rechtsstaat verwerpt. Op dit ogenblik verzet zo’n 80% van de bewoners van de gemeente zich tegen het mijbouwproject La Colosa en tegen de aanwezigheid van Anglogold Ashanti in Cajamarca.
©Bart Carlier

©Bart Carlier

We herhalen dat volksraadplegingen in het kader van mijnbouw-thema’s volstrekt legaal en grondwettelijk zijn; dit is een adequaat mechanisme die de sociale licentie en het fundamentele recht op deelname aan de democratie vertegenwoordigt.

We doen hierbij een internationale, nationale en regionale oproep tot solidariteit met de sociale, vreedzame, niet gewelddadige en participatieve mobilisatie die de stedelijke en landelijke gemeenschap van Cajamarca op doet komen voor de bescherming van het water, het leven en het grondgebied. We eisen aan de Colombiaanse Staat het colombiaanse rechtskader en de rechten van de gemeenschap, landbouw en de democratie te doen gelden. We zullen nooit accepteren dat men ons een mijnbouwdictatuur opdringt die de gemeenschappen verscheurt en die nieuwe soorten van geweld genereert.

We eisen het onmiddellijke vertrek van het bedrijf Anglogold Ashanti uit de gemeente Cajamarca en verklaren het bedrijf als een schadelijke en ongewenste acteur vanwege haar anti-democratische praktijken en haar ontkenning van de colombiaanse normen. Het mag niet worden vergeten dat dit mijnbouwbedrijf internationaal is aangeklaagd wegens schending van de mensenrechten in gemeenschappen van de Democratische Republiek Congo en in Ghana.

Ongeacht de vertragingen, belemmeringen en sabotage die Anglogold tentoonspreidt en de politieke stromannen en verdediger die het bedrijf inzet, verklaren wij dat we standvastiger zullen zijn dan ooit tevoren, dat onze waardigheid en eerlijkheid niet te koop is. We zullen met al onze krachten het collectieve recht op een gezond milieu verdedigen, alsook de fundamentele rechten op democratische deelname, gezondheid en leven van onze kinderen en families. Cajamarca is Colombia.

ROBINSON ARLEY MEJIA ALONSO
Bos-ingenieur
Mensenrechtenactivist en verdediger van het territorium
COSAJUCA
Colectivo Socio-Ambiental Juvenil de Cajamarca

Altiplano onder invloed van droogte

De situatie op de Altiplano is kritiek. Het regenseizoen blijft uit en de meren en reservoirs liggen droog. In de stad is de watertoevoer her en der afgesloten waardoor protesten ontstaan, maar des te kritieker is de situatie op het platteland. Het vee heeft water nodig, er is natuurlijk enkel vis in de meren als er voldoende water is. De oogsten mislukken als die niet hun nodige portie water krijgen. Droogte is niet enkel dorst, maar ook gebrek aan hygiëne, ziekte en honger. Ecosystemen worden verwoest en kunnen zichzelf niet meteen herstellen. Biodiversiteit gaat onherroepelijk verloren. Het water dat er nog is, is verontreinigd.

Een delegatie van de krant ‘El deber’ ging afgelopen week op zoek naar het Uru-urumeer (departement Oruro, Bolivia) en vond een droge vlakte. Bij een informatiebord over de rijke vis- en vogelsoorten van dit internationaal erkende meer is in de verste verte geen water te bespeuren. Pedro Calizaya vertelt hen al 40 jaar nabij het Uru-urumeer te wonen en duidelijk gezien te hebben hoe de mijn Inti Raymi gezorgd heeft voor de verontreiniging van het volledige gebied. Nu is zijn stukje grond een woestijn.

De droogte van 2016, heeft ervoor gezorgd dat dit het moeilijkste jaar was voor zijn familie. “Dit jaar heb ik 80 schapen verloren, van de 400 die ik had in het begin van het jaar… en 10 koeien van de 40. Ze sterven door de droogte, de verontreiniging en het gebrek aan land om op te grazen“ legt hij uit. Hij vertelt dat zijn dieren vermageren omdat er onvoldoende te grazen is: “we wandelen uren op zoek naar eten. Omdat het weinig water dat er is, verontreinigd is, worden ze ziek. Hun pootjes ontvellen als geroest ijzer, hun buikjes zwellen op en ze geven een witte smurrie over en gaan dan dood”. “We hebben niet kunnen profiteren van hun vlees, noch hun wol, noch hun melk. Ik weet niet meer wat te doen, want met deze opbrengst zouden we onze kinderen laten studeren.” voegt hij nog wanhopig aan het gesprek toe.

Na het Poopómeer is nu ook het Uru-urumeer in kritieke toestand

Evo Morales noemde 2016 het droogste jaar van de laatste 25 jaar. De klimaatveranderingen zijn voelbaar en waren ook voorspeld. Vorig jaar werd er al een extra fonds opgezet omdat men schrik had voor de gevolgen van het fenomeen El Niño dat sterker voelbaar zou zijn dan de voorgaande jaren. Voor Bolivia voorspelde men voor maart 2015 overstromingen in de laaglanden en droogte op de hoogvlakten. Pas eind 2016 voelt ook de lokale bevolking de gevolgen door het nijpend watertekort in de hoogvlakten. Maar niet alles is een gevolg van het klimaat. Toen het Poopómeer en het Uru Urumeer uitdroogden, werd met de vinger gewezen naar het klimaat, maar dat is te kort door de bocht.

Er zijn ook economische belangen waardoor er waterproblemen zijn. Bolivia’s economie is vooral gebaseerd op extractivisme en de export van grondstoffen. Evo Morales wil zo weinig mogelijk buitenlandse inmenging en blijft de natuurlijke rijkdommen van zijn land verkopen. Dit zorgt ervoor dat megaprojecten floreren. De mijnbouw die heel vervuilend is en wateropslorpend zorgde er begin 2016 voor dat één van de grootste meren van Bolivia, het Poopómeer, uitdroogde. Waar men vroeger kon vissen, kan je nu enkel nog grote wandelingen maken op uitgedroogde grond. Volgens satellietbeelden zou er nog maar op 0,1 % van de oppervlakte van het meer water te vinden zijn. Nu wacht het Uru Urumeer hetzelfde lot. Milieuorganisaties vrezen dat dit grote gevolgen zal hebben voor de volledige waterhuishouding in Bolivia en diens buurlanden. Ook het grote Titikakameer, alsook de ook de meren in het natuurgebied rondom toeristische trekpleister Uyuni, zullen de gevolgen van deze uitdroging voelen.

Situatie in La Paz: watercrisis

Ook in de stad heeft men water nodig voor de dagelijks was en plas. In de hoofdstad La Paz zijn de drie belangrijkste reservoirs die de stad van water voorzien quasi droog. Zonder water worden voorzieningen in de stad afgesloten, geraakt het dagelijkse ritme verstoord, komt er protest en er ontstaan conflicten tussen boeren en stedelingen, en de stad zelf… die begint te stinken. Vorige week (21 november) werd de noodtoestand afgekondigd door president Morales. In de hoofdstad La Paz is er sinds twee weken in sommige wijken geen water meer. Op andere plaatsen wordt het water beurtelings afgesloten.

Dan maar ¡Cosecha de agua!

Begin 2016 startte CATAPA samen met haar partners een nieuw project om het “oogsten van regenwater” te promoten bij de lokale bevolking rondom het Poopó- en Uru urumeer. Door het opvangen van regenwater kunnen de mensen hun eigen lot in handen nemen en kunnen ze water opvangen voordat het regenwater wordt opgemengd met de vervuilde bodem, en voordat het wegstroomt en vervolgens al heel snel verdampt.

Met steun van de Vlaamse Overheid (in het kader van het Vlaams Partnerschap Water voor Ontwikkeling) is het mogelijk om 36 families te voorzien van dergelijk opvangsysteem. Daarnaast zullen infosessies, vormingen en bewustwordingsacties georganiseerd worden zodat mensen o.a. beter op de hoogte zijn van hun rechten.

Auteur: Silke Ronsse

Referenties:

http://www.eldeber.com.bo/bolivia/lago-uru-uru-desaparece-y.html door Marcelo Tedesqui V.

http://lapatriaenlinea.com/?nota=275228 door Clovis Díaz

http://www.eldeber.com.bo/suplementos/edson-ramirez-paz-depende-vez.html door Pablo Ortiz

http://www.eldiario.net/noticias/2016/2016_12/nt161202/nacional.php?n=23…

https://www.theguardian.com/global-development/2016/nov/25/bolivia-droug…

“Oorzaken watersnood” (in press) door Lien Merre en Avalon Veldstra

Bolivia in de Vlaamse pers:
http://www.demorgen.be/wetenschap/boliviaanse-uru-urumeer-is-geen-meer-m…

Update Consulta Popular in Ibagué

Sinds de stemming over het vredesakkoord is geweest gaat de campagne voor de Consulta popular een sneltreinvaart. Het is voor de Ibaguereños duidelijker dat ‘Vota no’ doelt op de Consulta popular minera. Daarnaast willen meer en meer mensen publiciteit op en in hun huizen, auto’s en winkels.

Groeiend protest en steun voor de Consulta popular

Het straatbeeld van Ibagué spreekt zich steeds meer uit tegen de mijnbouw en de Consulta popular is steeds meer aanwezig. De gota’s (posters en flyers van waterdruppels) en muurschilderingen over mijnbouw en zijn op steeds meer plekken te zien. De stapels flyers, posters en stickers vliegen de deur van het campagne-kantoor uit. Het comité gaat van charla naar charla (praatjes/presentaties) op scholen waar ouders bij elkaar komen, vereda’s, wijkbijeenkomsten, colleges op de universiteit en andere plekken waar veel mensen bij elkaar komen. De vergaderingen over de campagne voor de Consulta popular zijn inmiddels verplaats van het campagne-kantoor naar een audiotorium van de universiteit. Dit is ook hard nodig. De zaal heeft stoelen voor 400 mensen maar dat was afgelopen vrijdag niet genoeg. Zo’n 500 mensen kwamen naar de bijeenkomst om hun bijdrage te leveren aan het vermeervoudigen van de informatie over mijnbouwproblematiek en de Consulta popular.

Daarnaast is ook de gemeente actief begonnen om mensen op te roepen om te gaan stemmen op 30 oktober. Dit doet de gemeente door middel van flyers en reclame op billboards en in bushokjes. Deze oproep is enkel een uitnodiging om te gaan stemmen waarbij geen stemadvies wordt gegeven. Daarnaast merken we ook dat tijdens bijeenkomsten al voor dat iemand van Comité Ambiental aan het woord is geweest mensen hun zorgen uiten over de mijnbouwplannen in hun gemeente en een oproep doen om te gaan stemmen op 30 oktober. Dit betekend dat meer en meer mensen de informatie aan het bestrijden is. Waar we natuurlijk uitermate blij mee zijn.

Het straatbeeld, het aantal mensen dat aan geeft mee te willen helpen campagne voeren en op straat en tijdens charla’s; een luid No a la mina! laat denken dat de Consulta popular makkelijk te winnen is. Toch bestaat er nog een groot obstakel; de opkomst. Enkel een grote nee! is niet genoeg. Minimaal 130.000 mensen (33%) zullen hun weg naar de stembus moeten vinden wil de Consulta popular geldig zijn.

De opkomst

Colombia heeft wereldwijd een van de laagste opkomstpercentages en tijdens de Plebiscito over de vrede stemden maar 37% van de stemgerechtigden. Dat terwijl de Plebiscito weken lang de nationale media heeft beheerst en zelfs veel internationale aandacht heeft gekregen. De opkomst in Ibagué was relatief ‘hoog’, namelijk 46,49%. Maar zullen deze mensen minder dan een maand later nog een keer gaan stemmen?

Stemmen kan niet altijd om de hoek.

De campesinos in de vereda’s moeten vaak ver reizen om hun stem uit te kunnen brengen. Maar ook voor mensen waarvan het cedula (persoonsbewijs) aan de andere kant van de stad is geregistreerd is stemmen een behoorlijke klus. We horen vaak dat mensen minimaal een uur onderweg zijn om naar de plek af te reizen waar ze hun stem uit kunnen brengen. Daarnaast horen we vaak dat mensen helemaal geen cedula in Ibagué hebben terwijl ze daar wel wonen. Iemand machtigen bestaat helaas niet tot de mogelijkheid.

Atypische verkiezingen

De Consulta popular is een zogenaamde ‘elecciones atípicas’. Dit zijn verkiezingen die op lokaal niveau plaatsvinden en gaan over bijvoorbeeld het verkiezen van een burgemeester. Dit heeft als gevolg dat maar de helft van het aantal tafels per stempunt zal worden ingezet. De ervaring leert dat de meeste mensen gaan stemmen tussen 2 en 4 uur ’s middags, met de grootste piek tussen half 4 en 4. De halvering van de tafels kan zorgen voor lange rijen. Om 4 uur sluiten de stemlokalen en helaas ook voor de mensen die op dat moment in de rij staan. Dit kan ervoor zorgen dat mensen die wel hun weg naar de stembus vinden uiteindelijk toch niet kunnen stemmen. Daarom roepen we iedereen ook op om vroeg te gaan stemmen.

Informatie over mijnbouwplannen en Consulta popular

In Colombia bestaat geen stemplicht en een oproepingsbrief of stempas wordt niet thuisgestuurd. Colombianen moeten dus via de media, campagnecomité´s, publiciteit op straat en gesprekken met vrienden en familie te weten komen dat een stemming plaats gaat vinden. Het is daarom belangrijk dat de informatie over de Consulta popular en de mijnbouwplannen verspreid wordt. Ondanks dat de mijnbouwproblematiek en de Consulta popular steeds meer leeft onder de Ibagurenos komt het nog steeds regelmatig voor dat mensen nog niet (helemaal) op de hoogte zijn van de toekomstplannen die Anglogold Ashanti voor de regio in petto heeft. Ook denkt een enkeling dat het gaat om een kleinschalig en verantwoord project dat enkel in naburige gemeente Cajamarca wordt uitgevoerd. Maar deze informatie is tegenstrijdig met de daadwerkelijke plannen van het mijnbouwbedrijf waarbij 53% van het grondgebied van Ibagué geconcessioneerd is voor grootschalige mijnbouw met gebruik van explosieven en chemicalien.

Daarnaast weet nog niet iedereen dat ze het recht hebben om te stemmen over de grootschalige mijnbouw in Ibagué en nog minder weten wanneer dat precies kan. De verandering van de datum (de oorspronkelijke datum was 2 oktober maar moest de Consulta popular moest verplaats worden vanwege de Plebiscito) heeft voor veel verwarring gezorgd. Op de dag van de Plebiscito kregen we ook veel vragen van mensen waar ze konden stemden over de mijnbouw omdat ze dachten dat het op dezelfde dag zou zijn. Gelukkig merken we dat steeds meer mensen op de hoogte zijn van de datum van de Consulta popular.

Comité por la abstención

Naast niet gaan stemmen vanwege de praktische redenen of omdat de informatie hen niet is toegekomen bestaat voor een aantal mensen ook een meer politieke reden om niet te gaan stemmen. Omdat de burgemeester van Ibagué de Consulta popular mogelijk heeft gemaakt zien sommigen het als een politiek platform van diezelfde burgemeester. Het niet eens zijn met het beleid van de burgemeester of zijn manier van werken kan daarom een motief zijn om niet te gaan stemmen.

Naast het Comité por el No, waar Comité Ambiental deel van uitmaakt, heeft ook een Comité por la abstencion zich geregistreerd. Dit comite roept op om niet te gaan stemmen en de baas van Anglogold Ashanti in Tolima maakt hier deel van uit. In plaats van de Consulta popular minera noemen ze het Consulta de Jaramillo (Jaramillo is de burgemeester van Ibagué) Het Comité beweerd dat de Consulta popular illigaal is en dat de vraag die aan de Ibaguereños wordt voorgelegd niet juist geformuleerd is. Dit terwijl de administratieve rechtbank van Tolima zowel de Consulta popular als de daarbij behorende vraag heeft goedgekeurd. Ook benoemd dit comité de kosten van de Consulta popular en laat denken dat dit door de gemeente Ibagué betaald wordt terwijl dit door de centrale overheid betaald moet worden. Naast deze ‘argumenten’ noemen ze nog een aantal economische reden om niet te gaan stemmen die afgezien van dat ze voor een groot deel gebaseerd zijn op onwaarheden niets met mijnbouw te maken hebben.

Op dit moment horen we niet ontzettend veel steun voor het comite por la abstencion en we horen zelfs vaker dat mensen die normaal nooit gaan stemmen nu wel willen gaan stemmen. Mensen zijn steeds meer geinteresseerd in het thema. Daarnaast vind men het fijn dat de campagne geen politieke campagne is in de zin van het niet iets is van een politieke partij of politicus.

Hoeveel mensen hun weg naar de stembus zullen vinden zal af hangen van wat er nog allemaal gaat gebeuren. Welke leugens/ideeen gaat het Comité por la abstención nog verspreiden?

Update door Naomi Geleen.

CATAPA op het podium met Manu Chao!

Vrijdagavond, de langverwachte avond waarop CATAPA het podium zal delen met Manu Chao tijdens Manifiesta. Door hevige regenval wordt het concert echter uitgesteld wat we kort voor het concert te weten komen. Teleurgestelde gezichten. Gelukkig krijgen we snel te horen dat we een tweede kans krijgen op zaterdagavond, een golf van blijdschap gaat door ons heen! Zaterdagavond, Manu Chao’s concert zal starten om elf uur. Onze CATAPA delegatie wacht backstage. Zodra ze op het podium staan, gaan ze er helemaal voor.

Manifiesta

Charlotte gaat van wal: ‘Goeieavond iedereen, wij zijn CATAPA en net zoals Manu Chao sluiten we ons aan bij de strijd van lokale boerengemeenschappen in het Globale Zuiden maar ook hier in Europa, die bedreigd worden door de sociale en ecologische impact van grootschalige mijnbouw. In Noord-Griekenland, in Skouries, bijvoorbeeld, moeten kilometers beschermd bos en de bevolking plaats maken voor een reusachtige koper en goudmijn. Hun bos verdwijnt en waterbronnen worden vervuild. Daarom SAVE SKOURIES! ‘Mijnbouw wordt gedreven door een onstilbare honger naar grondstoffen’, gaat Hanne verder. ‘Deze worden gebruikt voor de consumptie van laptops, gsm’s en juwelen in het Noorden maar vaak zijn het gemeenschappen elders die de gevolgen dragen. Hun omgeving wordt compleet vernield’. Walter sluit onze oproep af in het Spaans: ‘No puedemos comer el oro, no puedemos beber el oro. Preferimos al agua y la vida. Tiempo de cambiar! Terminemos con la explotación irresponsable de la tierra y sus recursos. Pueblos libres y autodeterminados!’ In koor eindigen Hanne, Walter en Charlotte: ‘No a la mina, Si a la vida! La lucha sigue!’

Hadrien Bourdon

Na het concert overhandigt onze aanwezige delegatie een CATAPA t-shirt aan Manu Chao en wordt er trots met hem geposeerd voor een foto. Manu Chao komt op voor de rechten van lokale gemeenschappen in Latijns-Amerika en Europa wiens leefomgeving vervuild is door mijnbouw. Ook maakt hij deel uit van de No a la Mina-beweging.

Charlotte Christiaens

Zaterdag en zondag had je ook de kans om onze CATAPA-infostand te bezoeken, waar ook spullen van Putumayo, één van onze partnerorganisaties, werden aangeboden. Indien je onze infostand gemist hebt, kan je nog steeds terecht op onze webshop voor artisanaal gemaakte items en niets houd je tegen om CATAPA-lid te worden en mee te helpen aan onze strijd.

Dit weekend was voor CATAPA een onvergetelijke ervaring die we niet snel uit ons geheugen gewist zal worden!